legnickiegryoprzestrzen: 2013

sobota, 31 sierpnia 2013

Właśnie zauważyłam, że nie dodałam żadnej informacji o pamiątkowych tablicach Satyrykonu! Już się poprawiam;)

Organizatorzy Satyrykonu od kilku lat upamiętniają w postaci tablic pamiątkowych zmarłych artystów, współpracujących z Satyrykonem. Tablice projektowane są przez grafika Zygmunta Januszewskiego, a odlewane przez rzeźbiarza Tomasza Ross, znajdują się w legnickiej "Alei Zasłużonych Dla Satyry" oraz w parku miejskim. Tablice otrzymali: Eryk Lipiński, Andrzej Waligórski, Andrzej Tomiałojć, Antoni Chodorowski, Marek Polański, Andrzej Legus, Sławian Trocki, Agnieszka Osiecka, Jonasz Kofta, Wiesław Dymny, Piotr Skrzynecki, Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski, Jan Kaczmarek, Eugeniusz Get Stankiewicz.

Autor: Ola Machulak

I jeszcze tylko kilka zdjęć z ulicznego street artu;) Autorstwa b.c

Autor: Karola Foremka

Włókniarka - autorstwa Feliksa Kociankowskiego, dziekana ASP we Wrocławiu. Jest przykładem rzeźby o o idealnych proporcjach!

Autor:Angelika Piecyk

Mural...;)

Autor: Ola Zamkowska

A może kilka wywiadów, naszego autorstwa;) Zapraszamy !

Wywiad z Panem Pawłem Jurczykiem

http://www.youtube.com/watch?v=-tcMIUfpdy0

Wywiad z Panem Bartkiem Rodakiem

http://www.youtube.com/watch?v=_bH37A1maxc

Wywiad z Panią Janiną Stasiak

http://www.youtube.com/watch?v=Pwsr-6utELA

Wywiad z Panią Marią Antoniak

http://www.youtube.com/watch?v=3vuPXGLKGGQ

W 2009 r. Wichura prawie doszczętnie zrujnowała park miejski w Legnicy. Na pamiątkę tych wydarzeń uczniowie Liceum Sztuk Plastycznych z Zakopanego stworzyli rzeźby z pni powalonych drzew, głównie z drzewa lipowego. Obecnie znajdują się one na terenie legnickiej palmiarni.Cykl 9 rzeźb powstałych w 2009 roku, wykonanych z drewna, obecnie znajdujących się w legnickiej Palmiarni. Autorami rzeźb są uczniowie Liceum Szkół Plastycznych w Zakopanym: Dominik Hubka, Maria Polak, Joanna Cudzich, Karolina Gil, Piotr Wrona, Kamila Zielińska, Anita Słodyczka, Kamila Matlak, Radosława Daleki.Rzeźby w większej mierze przedstawiają zwierzęta takie jak: wiewiórka, wilk, sowa, niedźwiedź, ryś, łasica, lis, czaple. Pośród czworonożnych przyjaciół lasu znalazł się również człowiek z ptakiem na ramieniu- Radosławy Dalekiej. Rzeźby posiadają wymiary: ,,Taniec” Katarzyna Gil- 50x195x40cm ,,Tęsknota” Joanna Cudzich- 45x142x40cm ,,Odpoczynek” Radosław Daleki- 45x153x52cm ,,Wołanie” Anita Słodyczka- 53x105x43cm ,,Melancholia” Piotr Wrona- 41x125x40cm ,,Krótka Chwila” Karolina Zielińska- 64x105x47 cm ,,Ursus” Kamila Matlak- 44x133x45 cm ,,Oczekiwanie” Maria Polak-48x100x40 cm

Dodała: Wiki Zamkowska

"Kobieta z dzieckiem"

Rzeźba wykonana z cementu połączonego z piaskiem, niestety o złych proporcjach, krótkie nogi (wyglądają jakby były ukryte w ziemi). Rzeźba sprawia wrażenie wykonanej przez amatora.

Autor: Gosia Matik

Rzeźby znajdujące się w parku miejski. Kompozycja ich przedstawiona jest w układzie pionowym, wyróżnia się strzelistością. Rzeźba jest spersonalizowana, przedstawia z jednej strony kobietę z drugiej mężczyznę z zaznaczonym zarysem głowy o nieokreślonej twarzy. Jednak mamy wrażenie, żę artysta tworzącnie miał pomysłu na tę rzeźbę.Wykonana jest z cementu połączonego z piaskiem, widoczne w niej są zbrojenia stalą. Żle estetycznie dobrana jest kostka na której usytuowana jest rzeźba.
Autor: Daria;)

Rzeźba w podobnej estetyce co pozostałe rzeźby w parku miejskim, powstała w podobnym czasie co pozostałe. Przedstawiona jest w formie abstrakcji biologicznej, wykonanej z cementu połączonego z piaskiem i obrobionego dłutem.

Autor:Karolina Matik

Rzeźba wykonana po 1975 roku z pisku rzecznego, wykonana jest z odlewu betonowego dodatkowo podziobana dłutem szpicakiem. Rys wykonany jest po formie przez co możemy wnioskować, żę autor wiedział jak się nim posługiwać.
Autor: Justyna Żygadło

Rzeźba wykonana prawdopodobnie przez artystkę pochodzącą ze Szczecina. Dostrzec w niej można, że jest rzeźbą odlewaną, wykonaną z betonu połączonego z kruszywem, przypominającą sztuczny kamień. Widoczne jest w niej również użycie dłuta do kamienia. Estetyką rzeźba nawiązuje do lat 60 tych oraz nie wskazuje aby tworzył ją młody rzeźbiarz. Zauważalne jest również to, że jest stworzona w stylu Picassowskim.

Autor: Patrycja Tyszkiewicz

Wspomnienia…

W 1970 roku z inicjatywy Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów Polskich we Wrocławiu z organizowano w Legnicy pierwszy Ogólnopolski Plener Młodej Rzeźby, skierowany do absolwentów pięciu Wyższych Szkół Plastycznych w Polsce. Efekty pleneru można było podziwiać w parku miejskim, jednak liczne ciekawe małe „wędrujące” formy rzeźbiarskie, przeznaczone do przenoszenia z miejsca na miejsce wywędrowały z parku i już nigdy tam nie powróciły. Drugi i ostatni plener zorganizowany został rok później w 1971 roku, ponieważ uznano, że rzeźb jest wystarczająco dużo. W plenerach brali udział znani artyści, między innymi Stanisław Biżek, Zbigniew Frączkiewicz – zdobywca I nagrody w 1970 roku w Ogólnopolskim studenckim plenerze rzeźby w Legnicy, Jerzy Nowakowski, który uzyskał wyróżnienie za stworzenie rzeźby plenerowej dla Legnicy, Adam Chmielnik, wykonawca rzeźby Adam i Ewa z kamienia, Prof. Ryszard Wilk, uczestnik pleneru w roku 1970, podczas którego otrzymał III nagrodę oraz II Pleneru Młodej Rzeźby w roku 1971 w trakcie którego otrzymał II nagrodę, Andrzej Szczepaniec – zdobywca głównej nagrody w trakcie trwania pleneru w roku 1971, Wojciech Nawrocki, Zofia Kulik, Teresa Gierzyńska. Absolwenci uczelni plastycznych mieli możliwość zrealizowania pracy w realnej przestrzeni z materiałów które dawała miejscowa fabryka (Legmet). W 1976 roku Legnica postanowiła podobnie jak Wałbrzych wzbogacić miasto w rzeźby plenerowe. Takim sposobem do dnia dzisiejszego znajdują się w Legnicy rzeźby wykonane przez studentów oraz wykładowców PWSSP we Wrocławiu prezentujące zawody popularne dla naszego regionu: Igor Szum - Hutnik, Żniwarz, Feliks Kociankowski - Włókniarka, Alojzy Gryt - Woje na zamku. Oprócz tego Legnica wzbogacona jest również w rzeźby powstałe w latach 70/80 na zlecenie miasta Legnica, stworzone przez rzeźbiarki ze Szczecina, początkowo usytuowane przy osiedlach mieszkaniowych, później przeniesione do parku miejskiego.